Screaming wind but mostly in our back – Öskrandi vindur en aðallega í bakið

We woke up to a strong NE wind 15-20 m/s. It was mostly a tailwind but as the road wound its way towards Stykkishólmur we occasionally got strong side wind. At times the wind was gusting up to 35-30 m/s. All of us were blown of the road several times but no one was insured. Bits and pieces were blown of the bikes. The final fjord was the most difficult but at the end we made it to our night camp at the Skjöldur Comunity Centre. We went to Stykkishólm to swim and eat and then back to camp. We biked today 78,24 km in five hours which gives an average speed of 14,8 km/h

 

Það var enn sterk NA átt þegar við vöknuðum klukkan 8. Vindurinn var 15-20 m/s og jókst frekar þegar á daginn leið. Þegar verst lét vorum við með vindkviður upp í 25-30 m/s. Þetta var þó að mestu í lagi þar sem um var að ræða bakvind en einstaka sinnum beygði vegurinn og þá fegnum við sterkan hliðarvind og fukum öll nokkrum sinnum af veginum. Engan sakaði þó sem betur fer. Ýmsir aukahlutir fuku líka af hjólum m.a. bretti og lásar en við náðum því öllu. Vegurinn leyfði ekki alltaf að við nýttum okkur vindinn. Verstur var Álftafjörðurinn með sterkum bakhviðum inn fjörðinn og djöfulegum streng ú fjörðinn. Komum okkur fyrir í ágætri svefnpokagistingu í félagsheimilinu Skyldi og fórum svo í sund og mat á Stykkishólmi. Alls hjóluðum við 78,24 km á fimm tímum. Meðalhraði 14,8 km/h

When I come home to Búðardal – Er ég kem heim í Búðardal

The title of this blog is a line from a pop song which was popular in Iceland som 30 years ago. Well I am in Budardalur after a good ride from Bjarklaundur. We did the 62 km in 4 hours, only on mountain pass on the way which was 240 m.a.s.l. Until we got to the pass we had side wind, calm and head wind but up the pass we had strong tail wind and it kept blowing us the 40 km we had to Budardalur. On the way we past the intersection for the road over the first big mountain pass we crossed more than a week ago. As we past the intersection me and Thelma closed the circle on the Westfjords (photo). Now we have only to go around the Snæfellsnes and then we had to Reykjavík. Statistics for the day are as follows: We cycled 62 km in 4 hours and took 1 hour break. Total ascent was 850 m and the maximum elevation was 240 m.

 

Þá er ég kominn heim í Búðardal. Reyndar hefur mér alltaf fundist þetta napur og eyðilegur staður.   Við hjóluðum framhjá afleggjaranum upp á Þröskuld og lokuðum við Thelma þá Vestfjarðar hringnum (ljósmynd). Hjólatúrinn gekk vel. Frá Bjarkalundi að Skriðulandi vorum við ýmist með logn eða létta hliðarvind. Hins vegar vorum við með nokkuð öflugan mótvind inn dalinn þar til beygir upp Svínadalsháls. Þá var vindurinn í bakið upp brekkuna og reyndar alla leiðina á Búðardal. Borðuðum góðan mat í Leifsbúð en sá staður er eitt af betur geymdu leyndarmálum Bæjarins. Staðsett niður við höfn (í uppgerðu pakk- og verslunarhúsi). Gistum á Bjargi sem er staður sem ég gef ekki eina stjörnu. Sóðalegur og rangar upplýsingar um verð gefnar upp. Forðist þann stað eins og heitan eldinn. Held ég taki frekar neyðarskýlið á Kletthálsi fram fyrir þennan stað. Vistin í Bjarkarlundi var hins vegar flott. Hjóluðum 62 km á 4 tímum. Heildar hækkun 850 m en mesta hæð var á hálsinu við Svínadal.

The trips statistics so far – ferðin hingað til

I have today biked 697,73 km and have still 397 to do thus making the total trip 1095 km

Mér reiknast til að ég sé búinn að hjóla 697,73 km og eigi eftir 397 km (fyrir Snæfellsnes) þannig í það heila verði ferðin 1095 km

A day of rest at Bjarkalundur - Hvíldardagur í Bjarkalundi

We decided take one day of rest here in Bjarkalundur. We will continuo tomorrow

 

Ákváðum að taka dags hvíld í Bjarkalundi og hjóla áfram á morgun.

What is the difference between a hill and mountain pass? – Hver er munurinn á heiði og háls? (4. 06.10)

As I stated in my last blog it was a cold and beaten group that woke up this morning in the middle of Vattarfjordur (which could be middle of nowhere).  The wind was still strong but now it was also raining. We took down camp, made coffee and some oatmeal and headed out again. With stiff muscles and sore joints we biked in Skálmafjörð and up the hill Klettháls the 346 m climb was a slow one. At the top we soughed shelter in the emergency hut stationed there (photo). After a good lunch we continued. Now our luck changed for the better. The roads were good and the wind came down. It would have been a lovely day if not for all the mountain passes we had to cross. Our total ascent for the 3d and 4^th was 2348 m! most of which was done on the forth when we passed over three mountain passes. On the last pass Lárus had his fifth flat tire. He had just finished fixing it when his wife Særún came to pick him up. The group is back to three. The rest of us made it to hotel Bjarkalund at about 9:30, just in time to have dinner before the kitchen closed.

 

Fram  var komið að það var kaldur og hrakinn hópur sem vaknaði í lautinni góðu að morgni þess 4. Við tókum niður tjöld í rigningu átum morgunmat og mjökuðum okkur af stað. Kletthálsinn var seinfarinn fyrir þreytta ferðalanga en andinn lyftist eftir hádegismat í neyðarskýlinu upp á hálsi (mynd). Nú fór lánið að leika við okkur. Vegir góðir og bakvindur en síðan lygnt. Drullan var aðeins til ama in Gufufjörðin og var búnaður orðinn æði skítugur eftir þann fjörð. Eftir Klettháls kom Ódrjúgsháls og síðan Hjallaháls. Spurninginn er hins vegar hver er munurinn á háls og heiði? Heildarhækkun okkar þessa tvo síðustu daga var 2348! Við höfum því ríflega hjólað upp Hvannadalshnúk. Það sprakk í fimmtasinn hjá Lárusi við rætur Hjallaháls og stóð á endum að þegar hann var búinn að laga kom Særún kona hans að sækja hann. Hann þarf að eiga tíma með börnum og barnabörnum sem eru komin í heimsókn frá Danmörk. Við þrjú hjóluðum áfram að Bjarkalundi þar sem við náðum inn rétt fyrir lokun á eldhúsi.

Beaten by the wind – Vindurinn hefur vinninginn (3.06.10)

We started our bike ride at 11 from Rauðsdal where we had staid over night. MaryAnne (photo) joined us for her first day. Little did she know what the day had in stored for her. It was tough riding the bikes into Vantsfjord. The wind was blowing hard against us. Once we started heading out the fjord things went better but the road was under construction for the next 16 km which limited our speed. Going in the next fjord we were hit badly by the wind. I estimate that the wind speed may have been as high as 20 m/s. We made little headway under these conditions barely maintaining a speed of 4-8 km/h. The progress was greater when biking out the fjords with the wind in our backs. I had hoped that we would make it to Klettháls mountain pass but that proofed to be an optimistic view. After cycling 4 fjords we were worn-out and decided to put up camp. The problem was that there was no shelter to be had. Eventually we found a small basin were we put up two tents. I and MarryAnne slept outside but Thelma and Lárus were in the tents. At 5 in the morning it started raining consistently and my outer bag started leaking. I was forced to crawled into Larus tent to keep dry. It was a cold and wet group that woke up the following morning. We biked 60 km this day in 6 hours and rested for 3 hours.

 

Við hófum för klukkan 11 frá Ruðsdal þar sem við höfðum gist um nóttina. Vindurinn var stífur á móti okkur inn Vatnsfjörðinn. MaryAnne (mynd) hjólaði með okkur í fyrsta skipti og vissi ekki frekar en við hvað dagurinn bar í skauti sér. Eftir hádegismat í Fólkalundi tók við ferð út Vatnsfjörðinn yfir svæði þar sem standa yfir vegaframkvæmdir vegurinn var erfiður á köflum en samt ekki eins slæmur og hann var fyrir tveimur vikum þegar ég fór hér um með hóp af túristum. Ég fékk fjallahjólið í gær en eftir af hjóla á því niður Dynjandisheiði ákvað ég að halda mig við Track 7300 götuhjólið. Mér finnst það fara betur með líkamann en hitt. Þetta reyndist óvitlaus ákvörðun því ágætlega gekk að hjóla á malarvegum ef hægt var farið og varlega. Reyndar hefur hjólið staðist raunina betur í sumar en í fyrra sumar. Engir teinar hafa slitnað og gírar hafa staðist álagið. Það er að vísu full hágírað fyrir brekkurnar, hálsa og heiðar en gott á jafnsléttunni. Ég lét setja teina af sterkustu gerð í hjólið og setti dempara í hnakkinn. Þetta virðist hafa virkað. Þegar inn Kjálkafjörðinn kom tók við beljandi vindur í fangið líklega nærri tuttugu metrum á sekúndu. Við þessar aðstæður gátum við rétt haldið 4-8 km/h. Við þurftum að stíga hjólin niður brekkurnar! Ferðin út firðina gekk betur. Gallinn var að það var meira inn en út í þessum fjörðum. Eftir Kjálkafjörð tók við Kerlingar- og Mjófjörður og loks Vattarfjörður. Ég hafði gert mér vonir um að ná í neyðarskýlið á Kletthálsi og gista þar en sá að það var borin von. Við ákváðum að gista í Vattarfirði en fundum enga laut sem veitti skjól. Að lokum fannst smá bolli sem við gátum hent upp tveimur tjöldum. Thelma var í öðru en Lárus í hinu. Ég og MarryAnne sváfum undir berum himni með hlífðarpoka utan um svefnpokana. Um 5 fór hann að rigna nokkuð stíft og tók þá pokinn minn að leka. Ég skreið þá inn í tjald hjá Lárusi. Það var kaldur og hrakinn hópur sem vaknaði í lautinni þennan morgun.

The day of the mountain passes – Dagur heiðana

Today we crossed the two highest mountain passes of the trip. The first was Hrafnseyrarheiði 570 m.a.s.l. and it took us 2 hours to climb from sea level to the highest point. The other one was Dynjandisheiði 520 m.a.s.l. but a much longer one. An additional complication is that now we are on gravel roads. Due to the rain yesterday we did not have much road dust but towards the end of the day the road had gotten dry and also bad. I changed bikes towards the end of the day and MaryAnne Regan joined us today and will bike with us for the remainder of the trip. We therefore have a Canadian representative with us. We were biking for 9 hours rested for 3 and a half and covered 85 km. The total ascent today was close to 1800 m! And the highest point 570 m. 

Í dag fórum við yfir tvær hæstu heiðar ferðalagsins. Fyrst var það Hrafnseyrarheiðin 570 m og tók það okkur 2 tíma að klifra upp hana. Síðan var það Dynjandisheiðin 520 m sem var reynda mun lengri. Vegir eru nú allir malarvegir og mjög vondir. Kanadísk vinkona mín bættist í hópinn í dag og hjóla með okkur það sem eftir er ferðar. Alls vorum við að hjóla í 9 tíma en hvíldum í þrjá og hálfan. Fórum 85 km og heildar hækkun dagsins voru 1800 m! Á morgun á að hjóla í Gufudalinn.  

 

A day off at Þingeyri - Frídagur á Þingeyri

We are taking the day off here at Þingeyri due to weather. We will continoue tomorrow and changes the route a little to make up for the time lost.

Við ákváðum að taka frí í dag á Þingeyrir vegna veðurs. Höldum áfram á morgun en sleppum Arnarfirði og förum beint í Flókalund til að vinna upp tímatapið.

Two pearls at Ísafjarðardjúp - Tvær perlur við Djúp

One of the exciting thing about travelling around Iceland (especially on a bike) is discovering new sites. I have often travelled around the Vestfjords in the past years but I am still discovering new and interesting things. I would like to mention two such sites that I discovered in the past days. The first is an old rebuilt farm located in Skotufjord called Litli Baer. At this site you are taken bake to the 18 hundreds and shown a typical farmhouse which was a home to two families. The total area of the farmhouse is 3,9 x 7,4 m not a big place for the 20 people that at one time lived there. You can explore the old rebuilt farm and buy coffee and waffles from Sigríður Hafliðadóttir but she and her husband Kristján Kristjánsson are the caretakers of the house. They do not speak much English but do not worry since their grandson Elias Kjaran Friðfinsson ably assists them in all translations. He started helping out when he was 4 and today he is about 12 if I remember correctly (see photo of Kristján, Sigríður and Elías)   

 

 

Another interesting place in this area is the artic fox center at Suðavik. The centre is dedicated to the Icelandic fox (Vulpes lagopex) which is the only original land mammal in Iceland. In fact it can be considered a sub- species of the European relative. Thus being the true descendent of the Quarterly fox that lived in Europe at the end of the last glacial period of the ice age.  The centre is dedicated to history of the fox in Iceland and its relationship with man. The fox has been hunted extensively through the centuries both for its skin and also to keep the population down since it is known to occasionally kill sheep. But first and foremost the centre is dedicated to scientific research on the fox. The center is the brain child of the young biologist Ester Rut Unnsteinsdóttir and she is the director of the center today Ester was successful in convincing the local community and sponsor in the area to put money it to this great project. The center is housed in an old and grand building that was restored for this purpose. This is a must see for all that travel through Súðavík. What I love about the center is the fundamental concept that it is better to make money from nature by showing it rather than destroying it.  This is also the best place for such a center since the Vestfjords is the part of Iceland were the fox is population is the greatest. We have seen them on the roads as we have biked through the area (see photo of Ester, Inga Vala and Rúna at the centre).

 

Það sem mér hefur alltaf fundist merkilegt við að ferðast um Ísland eru þessar dýrlegu perlur sem maður uppgötvar. Smáhlutasafn Sverris Hermannssonar í Eyjafirði, Hákarlasafn Hildibrandar í Bjarnarhöfn á Snæfellsnesi, Galdrasafnið á Hólmavík, safnið hans Þórðar að Skógum o.s.fr.v. Tvo slíka staði uppgötvaði ég á ferð minni um Ísafjarðadjúp um daginn. Fyrst er að nefna endurbyggðan bæ í Skötufirði sem heitir Litli bær. Þetta er bær sem fyrst var byggður 1895 og hefur nú verið endurreistur af þjóðminjasafni m.a. vegna sérstakra grjótgarða sem er að finna á jörðinni. Bergið á þessu svæði er straumflögótt og veðrast því í flögur sem henta vel í hleðslur. Það er líklega ein aðal ástæðan fyrir þessum fallega hlöðnu görðum í Skötufirði.  Sigríður Hafliðadóttir er umsjónarkona með bænum en henni hjálpa Kristján Kristjánsson, maður hennar sem reyndar ólst upp í Litla Bæ, og Elías Kjaran Friðfinnsson barnabarn þeirra. Það verður enginn svikinn af bakkelsinu hennar Sigríðar og því góða kaffi sem þau bera ferðamönnum. Sjálf búa þau á næsta bæ Hvítanesi (sjá ljósmynd af Kristjáni, Sigríði og Elías).

 

Hin perlan er Melrakkasetrið á Súðavík. Setrið er merkileg stofnun sem er tileinkuð íslenska refnum. Refurinn var eina landspendýrið á Íslandi við landnám og nýjustu rannsóknir gefa til kynna að hann hafi komið hingað frá Evrópu þegar ís síðasta kuldaskeiðs ísaldar hopaði fyrir 8-9000 árum. Erfðafræðilegar rannsóknir sýna að þetta er í raun undirtegund og er Ísland sennilega eina landið sem geymir þennan upprunalega ísaldarref.  Ester Rut Unnsteinsdóttir er aðal hvatamaður að stofnun setursins en henni tókst að fá til liðs við sig sveitarstjórnarmenn í Súðavík og aðra velgjörðamenn. Safninu var fundinn staður í einum af virðulegustu húsum Súðavíkur sem var endurreist í þeim tilgangi að hýsa safnið. Veitingasala er í setrinu og þar er sýning tileinkuð sambúð manns og refs í gegnum aldirnar. Hér er fjallað jafnt um veiðisöguna og rannsóknir á dýrinu sjálfu. Margt merkilegra muna tengt veiðum á ref og verkun skinna er að finna á safninu. Það er glapræði að heimsækja ekki safnið ef þið eigið leið um Súðavík. Vænst þykir mér um þá hugmyndafræði sem liggur að baki – þeirri að það sé vænlegra að hafa tekjur af því að sýna náttúruna frekar en að eyðileggja hana (sjá mynd af Ester og aðstoðarkonum hennar Ingu Völu og Rúnu Esradóttur).

We are at Þingeyri - Erum komin á Þingeyri

Just a short blog today. It was a fabulous day but it is getting late and I am tired and it could be a long day ahead of us tomorrow. One nice visit today was to the Arctic Fox Centre at Súðavík. I will definitely write more on that tomorrow or the next  day. It is always nice to come to Ísafjörður. In all we biked 72 km today in 5 hours but we spent 3 hours exploring. Our highest point was the mountain route Gemlufallsheiði  280 m (we unfortunately start all these mountain routes at sea level since they are from one fjord to the other). Total Ascent was 550 m.

 

Bara stutt blogg í kvöld. Það er áliðið kvöld eftir góðan dag. Hjóluðum frá Súðavík til Þingeyrar með viðkomu á Ísafirði. Gemlufallsheiðin var aðal fartálminn á leiðinni. Fórum í frábæra heimsókn í Melrakkasetrið á Súðvík og ætla ég að skrifa meir um það á næstu dögum. Sannarlega staður sem enginn má láta sig missa af. Alls hjólaðir 72 km á 5 tímum.